Czy Twój pies potrafi siedzieć lub leżeć zrelaksowany w różnych sytuacjach? Nasze psy ciągle się tego uczą. Na szczęście mamy dokładne wskazówki, jak pracować, a postępy widać każdego dnia.

Dr Karen Overall opracowała program, w którym krok po kroku pokazujemy psu, że pomimo zmiany okoliczności, można i warto pozostać zrelaksowanym. Na początku jesteśmy z psem, zaczynamy się przemieszczać albo czekamy bezczynnie kilka sekund. W dalszych etapach znikamy z pola widzenia, otwieramy drzwi a nawet rozmawiamy z kimś, kto waśnie nas odwiedził. A pies siedzi lub leży i spokojnie czeka. Brzmi jak bajka?

Celem programu nie jest nauczenie psa zostawania w określonej pozycji. Najważniejszy jest relaks, spokojne czekanie i radość z nagrody za właściwe zachowanie. Jest to również podstawa do dalszej pracy behawioralnej nad modyfikacją zachowań, czyli odwrażliwiania i tworzenia pozytywnych skojarzeń z tym, co dotychczas było straszne albo nieprzyjemne.

Najpierw ćwiczymy w jednym miejscu, np. w salonie. Następnie przenosimy się do ogrodu albo do parku. Nagradzamy psa przysmakami, a jeśli zadanie z danego dnia jest zbyt trudne, rozbijamy je na mniejsze części. Nagradzamy zachowanie, które jest związane z relaksem i radością i w ten sposób jednocześnie nagradzamy stojące za tym stany emocjonalne.

Pisząc to, każdy z naszych psów jest na innym etapie programu. Dla jednych najtrudniejsze jest siedzenie kiedy nic się nie dzieje, inne mają problem z dzwonkiem do drzwi albo z tym, że człowiek znika z pola widzenia. Jednak z każdym dniem widzę zmiany, które w nich zachodzą. Program działa, a to daje motywację do pracy.

Czy Twój pies potrafi siedzieć lub leżeć zrelaksowany w różnych sytuacjach? Nasze psy ciągle się tego uczą. Dr Karen Overall opracowała program, w którym krok po kroku pokazujemy psu, że pomimo zmiany okoliczności, można i warto pozostać zrelaksowanym. Na początku jesteśmy z psem, zaczynamy się przemieszczać albo czekamy bezczynnie kilka sekund. W dalszych etapach znikamy z pola widzenia, otwieramy drzwi a nawet rozmawiamy z kimś, kto waśnie nas odwiedził. A pies siedzi lub leży i spokojnie czeka. Brzmi jak bajka?

Celem programu nie jest nauczenie psa zostawania w określonej pozycji. Najważniejszy jest relaks, spokojne czekanie i radość z nagrody za właściwe zachowanie. Jest to również podstawa do dalszej pracy behawioralnej nad modyfikacją zachowań, czyli odwrażliwiania i tworzenia pozytywnych skojarzeń z tym, co dotychczas było straszne albo nieprzyjemne.

Najpierw ćwiczymy w jednym miejscu, np. w salonie. Następnie przenosimy się do ogrodu albo do parku. Nagradzamy psa przysmakami, a jeśli zadanie z danego dnia jest zbyt trudne, rozbijamy je na mniejsze części. Nagradzamy zachowanie, które jest związane z relaksem i radością i w ten sposób jednocześnie nagradzamy stojące za tym stany emocjonalne.

Pisząc to, każdy z naszych psów jest na innym etapie programu. Dla jednych najtrudniejsze jest siedzenie kiedy nic się nie dzieje, inne mają problem z dzwonkiem do drzwi albo z tym, że człowiek znika z pola widzenia. Jednak z każdym dniem widzę zmiany, które w nich zachodzą. Program działa, a to daje motywację do pracy.

Gdzie przeczytać?

▪książka K. L. Overall, Clinical Behavioral Medicine for Small Animals.

▪https://journeydogtraining.com/wp-content/uploads/2017/07/ProtocolforRelaxation.pdf